GELECEĞİ BİLMENİN EN GÜZEL YOLU GELECEĞİ TASARLAMAKTIR

Geleceği bilmenin en güzel yolu, geleceği tasarlamaktır.
Kainat bir ekim alanıdır.
Gaybı Allah’tan başkası bilemez fakat Rabbimiz buyuruyor ki:
‘’Bilsin ki insan için kendi çalışmasından başka bir şey yoktur. ‘’ Necm 39″

https://www.kuranikerimmeali.net/

Ne ekerseniz onu biçeceksiniz.
Kozmik hafıza kayıt yaparken Levh-i Mahfuzu server olarak kullanıyor. Kozmosta ekilen hiçbir tohum kaybolmuyor.
Şu halde geleceğe dair sonsuz ihtimallerin sonucunu oluşturacak projelerin içinde bir yazılımcı gibi rol oynayan varlığımızın farkında olmak ne güzel.
Yüzyıllardır Şeytan bu işin son derece farkında. Onun projelerinde rol almayan insan var mıdır ki fani dünyada? Şeytan, Adem as’a secde etmeye direnirken cennette, insan hakkındaki kötü zannını gerçekleştirmek için binlerce projeye imza attı.

Kendinin ve bildiğini zannettiği ademoğlunun geleceğini tasarlamak için çabalamaya başladı. İlk olarak Adem atamızın üzerinde yasak meyveyi yemesi için bir proje gerçekleştirdi. Bu projesi, çabası gayreti, reklamları ve vaat ettikleri hakkında oluşturduğu provokatif davranışlar sonuç buldu.
Ne yazık ki Adem babamız ve annemiz yanıldı, unuttu Şeytan’ın insanoğlunun aleyhine evirmek istediği geleceğin tasarımında oyuncu olarak yanlış davranışta var oldu.
Yasak meyvenin ne olduğu hususunda ihtilaf var iken, apaçık olan o dur ki insanın atasını utanca boğdu ve neslimiz bu yanlış davranışa mirasçı oldu.

Nihayet Adem as geleceğe dair tasarımlarında miras kalan kötü izi tevbe kelimeleri ile temizlemeye çaba sarf eder ve gelecek tasarımında Rahman’a kulluğa yakışır projeler inşa ederken, Şeytan geleceğe dair tövbeler nasıl olur da bozulur derdi ile projeler tasarladı durdu.
Yüzyıllardır insanlık mücadelesine dair nice Peygamber kıssaları, masallar ve meseller bu projelerin günümüze ulaşan sesi ve soluğu oldu.

O günden, bu güne peygamberlerin harika projeleri ve şeytanın yenilenen profesyonel desiselerinin sonuçlarını gösteren tarih tablosu karşısındaki iniş ve çıkışlara şahit oldukça hayretimizi ve şaşkınlığımızı koruyamıyoruz…
Geleceği bilmenin en güzel yolu, geleceği tasarlayan projeleri doğru okumak ve her parametrede sonuçlarını hayal ederek gerçekleşmeden önce farkına varmak, gerekli tedbirleri ve planları yürürlüğe geçirmektir.

Gelecek nedir ?
Kader nedir ?
Kaderin üzerinde iradenin fonksiyonel durumu nasıl izah edilebilir ? Bu sorular hayatın anlam arayışında hakkaniyetli cevapları ile bize işaret levhası gibi yol gösteriyor adeta.
Bu soruların cevabı insanoğlu, İblis ve ordusunun Adem as’dan bu yana kıyasıya mücadelesinde oldukça açık olarak gözlenebilir.

Gelecek dediğimiz olgu kısaca nasıl tanımlanabilir ?

Gelecek; kozmik alemde varoluş kaderimizi yazarken plan ve projesinde katılım göstereceğimiz, fizik kanunları için varlığında sonucu kaçınılmaz sayılan eylemsel verilerimizin son çıktılarına varış zamanıdır. Öyle ki var olacak her şeyin kalıcı şekilde kategorize edilmesi anlamına da gelir.
Zihnimiz, tüm düşüncelerimiz, seçimlerimiz ve eylemsel verilerimizin son çıktıları uzun bir neden-sonuç zincirinin kaçınılmaz birer sonucudur ve bizler bilinçli veya bilinçsiz seçimlerimizin kozmik evrende geleceği tasarlayan projeler olarak fizik kanunları varlığında çıktıları ile yüzleşeceğiz.

Zihnen, fikren, davranış ve duruş olarak ne ekersen onu biçeceksin. Nesiller boyu düşünce ve fikirlerin zihni ve davranışsal bakımdan kalıtım olarak insanlığa miras bırakılacak.

Kainat bir ekim alanıdır.

Aile; dünyaya gelmenin eşiği, insan olmanın beşiğidir, en elverişli ekim alanının verimli toprağıdır.
İnsan küçük bir dünyayı ve aile içindeki bireyler dünyaların bir araya gelerek oluşturduğu galaksileri, bu aileler birleşerek kainatı oluşturacaksa insan ekelim o vakit kainata. Ailenin kâinatı ve kozmik varlığı ne derece önemle etkilediğini iyi kavrayalım.

Efendimiz Hz.Muhammed as ‘’Ey Ali Allah’a yemin ederim ki, Cenab-ı Hakkın senin aracılığınla bir tek kişiyi hidayete kavuşturması -en kıymetli dünya malından- kırmızı develere sahip olmaktan daha iyidir. [Buhari, Müslim]

Kainata insan ekelim o vakit. İnsan olmanın beşiği ailelerimizi sımsıkı tutalım. Peygamber kıssaları, iyilerin masalları, kurtuluş şarkıları ile sallanan beşiklerde büyüsün evlatlarımız. Beşiği sallayan dünyayı sallar unutmayalım. Gaflete düşmeden her an yenilenen projelerimiz ile Şeytan’ın bacağını kıralım.
Kainat bir ekim alanıdır ve oraya her an tohum atıyor, avucumuzda ne varsa onun toprağına ekiyoruz.

Aile; dünyaya gelmenin eşiği, insan olmanın beşiği ise en elverişli ekim alanının verimli toprağıdır sıcak yuvalarımız. Şeytan’ı bahçıvan yapmayalım toprağımızda. Toprağı çapalayan, bakımını ellerimiz ile yapan zengin çiftçi ve erdemli bahçıvanlar olalım. Dünyanın eşiği, insan olmanın beşiği evlerimizde beşiği orta yerlere bırakmayan bir asayiş memuru, bakımını ıskalamayan hemşire, ilmin hakkını vererek istifade ettiren öğretmenleri olalım.

Yaptığımız çok şeyin sonucu önceden biz tarafından projelenip belirlenmiştir. Çok şey diyoruz çünkü kaderin üzerinde kader yazan ilahi iradenin sonsuz kudreti adına haddimizi biliyoruz.
Projesi olmayanlar başka projelerin hiç de masum olmayan hallerinde kurban edilebilir, bilinci ile edilgen değil etken rol oynayalım.

Yazacak, okuyacak, paylaşacak çok şeyimiz var. Bunun için her şeyden önce sevgiye ihtiyaç var.
Birbirimizi sevmeden cennete giremez, işimize motive olamaz, sevdayı, vefayı, heyecanı aşkı ve muhabbetullahı var edemeyiz. Şeytan yalandan sevgiler vaat ederken nasıl da yumuşak sözler ve nazik haller sergiler. Adım adım insan evladına bu haller ile zehri zerk eder. Geleceğe dair projesi dünya gözüyle, insana göre daha başarılı bir şekilde işler. Fani dünyanın kurallarını iyi anlayalım. Rıfktan (yumuşak huyluluk ve nezaketten) mahrum kalan hayırdan da mahrum kalmıştır diyen rahmet elçisine bağlı kalan davranışlar ile projelerimizi süsleyelim.

Kalplerimiz ihtiyacımız olan sevgiyi üretiyor ve hiç durmadan bu konuda adeta bizlere sevgi ırmakları akıtıyor. Ortada hiçbir şey yokken bir anda sevgi ve muhabbet yoktan türetilebiliyor. Sevgiyi kana kana içmek ve şifası ile Vedüd olan Allah’ta sevginin pozitif enerjisini aramak, tevhidi yörüngede say edebilmek ne güzel. Tıpkı birbirlerine duyduğu sevgiden hiçbir şey eksiltmeden yeni doğan bebeklerini sevebilen anne babalar gibi masum sevgiler var etmek ne güzel. Sevgi sınırlandırılabilecek bir duygu değildir. Bilakis insanın sevgisi gerçekten de evreni doldurmak için içimizden dışarı doğru yayılıp akıyor.

O vakit geleceğe dönük bütün projeler de akıllı olan her kişi sevgiyi esas almalı. Dalga dalga yayılacak sevgi haleleri Habibullah olan Rahmet Peygamberi efendimizi anımsatmalı. İnsan tevhit yörüngesinde, nebevi akış ile akmalı çağlara ve ulaşmalı kainata.

Kalpleri halden hale çeviren Rabbimiz kalplerimizi razı olduğu dini üzere sabit tutsun. Sevginin yapıcı dalgası ile kurtuluş rüzgarları essin gök kubbemizde ve unutmasın insan:

“Ey Ademoğlu! Sen günlerden ibaretsin.
Geçip giden her bir gün, sen de biraz eksilirsin.” (Hasan el-Basri)

Selam ve dua ile kalın.

Hatice Şebnem Diktürk