“BEN DEĞİŞTİM, BİLDİĞN ADAM DEĞİLİM” DİYECEKLER HEP VARDIR

Sosyal medyada dolaşan bazı yazılar bizim telefonlarımıza da düşmektedir. Bu yazılardan bazıları kitaplık bilgiler ve ibretler içermektedir. Bunlardan birinin benzerini de biz yaşadık. Önce yazıyı okuyalım:

SÂHİ SİZ, “O” MUSUNUZ ?..

Eski tarihlerde bir medresede eğitim gören çok samîmi üç arkadaş medreseden mezun olduktan sonra birbirlerinden ayrılmaları çok zor olmuş. Yedikleri ve içtikleri ayrı gitmeyen bu üç samîmî arkadaş;

Nerede, hangi işte ve hangi görevde olurlarsa olsunlar, birbirleri ile;

İrtibatı asla kesmeyeceklerine,

-Doğru Yol’dan,

-Adalet ve Hakkâniyetten ayrılmayacaklarına,

Dine ve vatana hizmet dâvasından hiçbir zaman geri kalmayacaklarına” dair söz vermişler.

Aradan yıllar geçmiş birbirleri ile irtibat kuramamışlar. Çünkü o dönemde iletişim araçları sınırlı imiş.

Bunu bilen arkadaşlar zaman hepimizi yıpratır, yaşlanırız, şeklimiz şemâlimiz değişir, ileride karşılaştığımızda biribirlerimizi tanımakta zorluk çekebiliriz onun için aramızda bir şifre belirleyelim oradan birbirimizi tanırız diye şifre belirlemeye karar vermişler. Çok kısa ve hatırda kalıcı bir şifrede anlaşmışlar.

O da:

“BEN O’ YUM !”… olmuş.

Aradan uzun yıllar geçmiş, bizim üç idealist dava arkadaşının her biri bir köşeye savrulmuş:

– Biri Müderris (hoca),

– Diğeri sayılır bir tüccar,

– Bir diğeri de Mutasarrıf (vali) olmuş.

Tüccar olan şehir şehir dolaşırken, bir şehirde arkadaşının o şehrin mutasarrıfı (valisi) olduğunu öğrenir.

Hemen kadim dostu ve dâva arkadaşını ziyaret ve tebrik etmek ister.

Kapıya varır görüşmek ister fakat güvenlik ve bürokrasi çarkını aşmak kolay olmaz.

Görevlilere kendini tanıtıp, vali beyin medrese arkadaşı olduğunu, yıllar öncesinden tanıştıklarını, anlatmışsa da fayda etmez, sırasını beklemek zorunda kalır.

Vakit geçmiş, lâkin kendisine bir türlü sıra gelmemiş…

Nice sonra bizim tüccarın aklına mezuniyet günündeki belirledikleri şifre gelmiş.

Derhal küçük bir kâğıt parçasına:

“BEN O’ YUM”

diye yazmış ve görevliye uzatarak bunu, vali beye iletmesini istirham etmiş…

Onun bu ricasını isteksizce yerine getiren görevli az sonra geri dönüp aynı kâğıdı tüccara uzatmış…

Bizimki şaşırmış… Ama asıl şaşkınlığı kâğıdın arkasını çevirince yaşamış.

Kağıdın arkasında:

“SEN O’ OLABİLİRSİN AMMA BEN O’ DEĞİLİM!” yazmaz mı!

BEN OYUM DİYENLERDEN OLALIM

Bu kıssa, günümüz insanlarının bir kısmını ne kadar da güzel anlatmıyor mu?

Hakikat şu ki, nice arkadaşlar makamla, parayla, şöhretle tanışıp  her imkâna sahip olunca, âdeta “Tanınmaz” hâle geliyorlar ve: “Ben O değilim” çizgisine savruluyorlar.

Hulâsa  İslam ahlakı “ BEN O’ DEGİLIM ! “ diyenlerden değil BEN O’YUM diyenlerden olmayı gerektirir.

Çünkü bütün nimetler Allah’tandır.  Okuyup Hatırlayalım:

{ Allah’ın verdiği güç, servet ve saltanatla şımarıp azgınlaşan ve bunlara sahip olmayı doğru yolda olmanın ölçüsü sayan insanlara karşılık, sen Rabb’ine tevazu ile yalvararak de ki:

“Ey mülkün ve her türlü güç, kudret, saltanat ve otoritenin gerçek sahibi olan Allah’ım!”

 “Sen yeryüzünde mülkü ve egemenliği dilediğine verir, dilediğinden çekip alırsın!”

“Dilediğini yüceltir, dilediğini alçaltırsın!”

“Her türlü nimet, lütuf ve iyilik yalnızca senin elindedir. Hiç kuşku yok ki, senin her şeye gücün yeter!” } (Al-i İmran 3/26)