Güzel/Doğru Sözlülük Olmazsa Olmazımızdır

Başta doğru söz olmak üzere güzel söz; ailevî, sosyal, siyasî, ekonomik, ahlâkî ve kültürel hayatımızın olmazsa olmazıdır.

İnsanların beğenisini kazanmanın ve başarılı olmanın ana yoludur. Rabbimizin sevgisine ermenin de temel sebeplerindendir.

Sözün burasında siz okuyucularımızı mutadımızın dışına çıkalım ve sizi fikir ayaklarımızla bir yolculuğa çıkaralım. Buyurunuz, geliniz, aziz Peygamberimizin Veda Haccı için Medine’den Mekke’ye giderken abdest almak üzere konakladığı yere gidelim.

İşte Aziz Peygamberimiz…

O’nu güzel yüzlü peygamber olarak niteleyen sahâbileri etrafını çevirmişler, Peygamberimiz abdest alıyorlar ve sahâbiler de ellerini uzatmışlar, abdest uzuvlarından dökülen suları kapışmaya ve yüzlerine sürmeye çalışıyorlar.

Peygamberimiz; abdestini bitirir ve sorar: Niçin böyle yapıyorsunuz? Onlar da “Ey Allah’ın Peygamberi! Size olan sevgimizden ötürü böyle davrandık/davranıyoruz,” derler.

Aziz Peygamberimiz de, asırların ötesine, Kıyamet Günü’ne kadar yankılanacak şu sözleri söyler: Kim Allah’ı ve Peygamberini sevmek istiyorsa, kim Allah ve Peygamberi tarafından sevilmek istiyorsa, dosdoğru konuşun,çevresindeki insanlara maddî ve manevî ikramlarda bulunsun, bir de kendisine bırakılan (söz, sır, mal ve görev gibi) emanetlere sahip çıksın.

Anlaşıldığı gibi Peygamberimizin dilinde dosdoğru konuşmakAllah’ı sevmenin, yüce Rabbimiz tarafından sevilmenin ana yoludur. Allah severse insanları da sevdirir mi sevdirir.

Allah Severse Sevdirir

Allah Vedüd‘dür, sevginin kaynağıdır. Severse sevdirir. Özel bir propaganda yapmaya da gerek yoktur. Rabbimiz sevdi mi, sevdirir. Sevdireceğini Meryem sûresinin 96. âyetinde şöylece vaat etmektedir:

“İman eden ve dosdoğru konuşmak gibi güzel ameller yapanlar için Rahman olan Allah, kalplerde sevgi yaratacak/kullarına sevdirecektir.”

Doğruluk Peygamberlerin de Ana Görevidir

Aslında doğru sözlülük olan doğruluk son derecede önemlidir. Biz insanlar için gerekli olduğu kadar, Rabbimizin örnek şahsiyetler olarak sunduğu ve izlerini sürmemizi emrettiği peygamberler için de gereklidir. Nitekim yüce Mevla’mız, biz müminlere dosdoğru konuşarak dosdoğru olma emrini vermedenbu emri Peygamberimize vermiştir.(Ahzab 70) Şûra suresinin 15. âyetinde şöyle buyrulur:

“İşte böyle; Sen (Rabbinin dinine ve bu dinin kurallarını uygulamaya)çağır. Sana emredildiği gibi dosdoğru ol.(Allah ve âhiret yokmuş gibi yaşamak isteyen)kişilerin arzularına da uyma. Ve şöyle de: Ben Rabbimden indirilen buyruklara inandım ve bu buyruklarla aranızda adalet yapmakla emredildim. Allah sadece bizim Rabbimiz değil, sizin de Rabbinizdir. Bizim yaptıklarımızdan biz, sizin de yaptıklarınızdan siz sorumlusunuz. (Hak apaçık ortada olduğu için)aramızda aslında tartışılacak hiçbir konu da yoktur. Ama bilin, Allah bizi huzurunda toplayacak, Sorgulanıp yargılanmak üzere dönüş O’nun dönüş onun huzurunadır.”

Görüldüğü gibi yüce Rabbimiz önce evrensel elçisi kıldığı Hz. Muhammed’e dosdoğru olma emrini vermiştir.

Doru Sözlülükte Örnek Olmalıyız

Yeri geldiği için bir hakikate daha değinelim. Siyasi liderler, sivil toplum önderleri, yöneticiler, öğretmenler, analar, babalar ve bizler gibi hocalar; bizler dosdoğru konuşmanın, güzel mi güzel örneklerini bu topluma ve çevremizdeki insanlara, çocuklarımıza ve öğrencilerimize vermek konumundayız. Toplumun önünde olan insanlar alacakları sevaplar bakımından ve de üstlenecekleri veballer yönünden diğer insanlardan daha bir sorumludurlar.

Sevgili Kardeşlerim! Peygamberimiz efendimiz, Rabbinden dosdoğru olma, bir diğer anlatımla dosdoğru konuşma emrini aldığı için, kendisinden öğüt isteyen sahâbilerine de daima bu öğüdü verirlerdi:

“Sahâbi Sübyan İbn Abdullah şöyle anlatıyor:

 Hz. Peygamberin huzuruna geldim ve ‘ Ya Resûlellah! Uyguladığımda beni Rabbimin Cennetlerine sokacak bir ameli bana öğretir misiniz,’ dedim. Peygamberimiz de bana; ‘Rabbim Allah’tır de ve dosdoğru ol” şeklinde öğüt verdi. Bu öğüdü alınca ‘Ya Rasûlellah! Benimle alakalı olarak en ziyade endişe buyurduğunuz şey nedir, diye sordum. Aziz Peygamberimiz de ’kendi dilini tuttu ve dilin için endişe ederim’buyurdular.”

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi