LAİK KURUMLARIMIZ OLAN İLAHİYATLARDA OLACAĞI BUYDU  

       Ankara İlahiyat’ı istisna edersek diğer ilahiyatlar Yüksek İslam Enstitüsü’lerinin İlahiyata dönüşmüş şeklidir. Ben İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü mezunuyum yani içerdenim.

İlahiyatlar ülkemizin yasalar düzeyinde hâlen jakoben olan laikliğinin etkin denetimi altında olan kurumlarıdır. Bu kurumların ortak özelliği İslam’ı bir hayat düzeni olarak değil de tarih kültürü olarak sunmalarıdır.

İslam’ın  birbirini tamamlayan iki kaynağı olan Kur’an ve Sünnet öğrenilip öğretilmediği için ilahiyatlarda –İstisnalar bir tarafa- tarihi ictihadları din olarak algılayanlarla Kuran’ı kafalarına göre yorumlayan tarihselciler içiçedir.

Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat fakültesi öğretim üyesi   Cihat Kısa’da  örneklendiği üzere açık Kurâni hakikatleri inkar edenlerini de görmeye başladık.

Söz ve mana olarak Allah’ın Kitabı olan Kuran’ın Hz. İsa ve annesi Meryem ile ilgili açıklamalarını inkâr eden kişi hakkında sözün bittiği yerdeyiz. Bu sebeple onu konu edinmeye değer bulmuyoruz. Bu vesile ile Meryem suresinden alıntılayacağımız ayetlerle hakikatleri açıklamakla yetineceğiz:_

Kur’ân’ın Meryem Suresinden Hz. İsa ve Annesi Hz. Meryem’le İlgili Âyet  Mealleri

16﴿ Kitapta Meryem’i de okuyup an. Hani o, evinden ayrılarak doğu tarafında bir yere çekilmişti.

﴾17﴿ Onlarla kendi arasına bir perde çekmişti. Derken, ona Ruhumuzu ( Melek)  gönderdik; Ruh ona tam bir insan şeklinde göründü.

﴾18﴿ Meryem, “Beni senden koruması için çok esirgeyici olan Allah’a sığınıyorum! Eğer Allah’tan sakınan bir kimse isen (bana dokunma)” dedi.

﴾19﴿ Melek, “Ben ancak sana tertemiz bir erkek çocuk bağışlamak için rabbin tarafından gönderilmiş bir elçiyim” dedi.

﴾20﴿ Meryem, “Ben iffetsiz olmadığım ve bana bir erkek eli bile değmediği halde nasıl çocuğum olur?” dedi.

﴾21﴿ Melek cevap verdi: “Orası öyle; ancak rabbin buyurdu ki: O bana kolaydır. Biz, onu insanlara bir delil ve kendimizden bir rahmet kılacağız. Bu, kararlaştırılmış bir iştir.”

﴾22﴿ Derken Meryem İsa’ya hamile kaldı, işte bu sebeple karnında bebeği ile uzak bir yere çekildi.

﴾23﴿ Sonra doğum sancısı onu bir hurma ağacının dibine getirdi. Meryem, “Keşke bundan önce ölseydim de unutulup gitseydim!” dedi.

﴾24﴿ Aşağısından biri ona şöyle seslendi: “Tasalanma! Rabbin senin altında bir su kaynağı yaratmıştır.

﴾25﴿ (Şu) hurma ağacını da kendine doğru silkele ki, üzerine taze, olgun hurma ­dökülsün.

﴾26﴿ Ye iç, gözün aydın olsun! İnsanlardan birini görürsen de ki: Ben, çok esirgeyici olan Allah’a adakta bulundum; artık bugün hiçbir insanla konuşmayacağım.”

﴾27﴿ Sonra çocuğu kucağına alarak topluluğuna getirdi. Dediler ki: “Ey Meryem! Gerçekten sen çirkin bir şey yaptın!

﴾28﴿ Ey Hârûn’un kız kardeşi! Baban kötü bir adam, annen de iffetsiz değildi.”

﴾29﴿ Bunun üzerine Meryem çocuğu işaret etti. “Beşikteki bir çocukla nasıl konuşuruz?” dediler.

﴾30﴿ Cevabı çocuk verdi: “Ben Allah’ın kuluyum; O bana kitap verdi ve beni peygamber yaptı.

﴾31-32﴿ Nerede olursam olayım, o beni kutlu ve bereketli kıldı; yaşadığım sürece bana namazı, zekâtı ve anneme saygılı olmayı emretti; beni zorba ve isyankâr yapmadı.

﴾33﴿ Doğduğum gün, öleceğim gün ve yeniden hayata döndürüleceğim gün esenlik benimle olacaktır.”

﴾34﴿ İşte Meryem oğlu Îsâ bu; şüpheye düşüp tartıştıkları konuda gerçek söz de bu.

﴾35﴿ Allah’ın bir evlât edinmesi olacak şey değildir. O, bundan münezzehtir. Bir işe karar verdiği zaman ona sadece “ol!” der, hemen olur.

﴾36﴿ Îsâ şunu da söyledi: “Muhakkak ki Allah, benim de rabbim, sizin de rabbinizdir. O halde O’na kulluk edin, doğru yol budur.”

﴾37﴿ Sonra gruplar kendi aralarında ayrılığa düştüler. Büyük güne ulaşıldığında, vay o inkârcıların haline!