“Ben Müslümanım” Demek Ne Anlama Geliyor?

Postmodern dönem, bütün muhkem kavram ve anlamların izaha ihtiyaç duyulduğu bir dönem olarak kendisini göstermekte. Hakikatin göreceliği ve her ferdin kendine ait hakikat telakkisi, birçok yanılgıya davetiye çıkarıyor. Bunun en önemli örneklerinden birisi de, “Müslüman” ya da “Müslim” kavramıdır. Öyle ki; kendisine Müslümanım diyenlerin, aslında ne dediklerini, neyi ifade ettiklerini kendilerinin de bilmediği bir vasatta yaşıyoruz.

“Ben Müslümanım” demenin ne demek olduğunu öğreneceğimiz yer şüphesiz ki kitabımız Kur’an’ı Kerim ve nebilerin bu kelimenin işaretinde yaşadığı hayattır. Zira Allah-u Teâlâ nebilerine “teslim olun” demiş, onlarda, “Alemlerin Rabbine teslim olduk” demişlerdir. Buradan anlıyoruz ki, “Ben Müslümanım” demek, Allah’ın emir ve yasaklarına ama fakat demeden itaat etmek ve teslim olmaktır. Bunun başka izahı yoktur.

“Ben Müslümanım” demek, öncelikle Allah’a ortak koşmamak, O’nun hüküm ve emirlerine riayet, yasaklarından da, hiçbir mazeret uydurmadan kaçınmak demektir. Allah’ın yanında, Allah ile birlikte başka ölümlü ilahlara kulluk etmemek, saygı duymamak, itaat etmemektir.

“Ben Müslümanım” demek Siyaseten, iktisaden, hukuken, içtimaen Allah’ın hudutlarını ihlal etmemek, maslahat kavramını asli manasından soyutlayarak, haramları çiğnememektir. Laik seküler iktidarlarla içli dışlı olmamak, sevgi ve muhabbet beslememek, onlara meyletmemektir.

“Ben Müslümanım” demek, Rabbimiz ve ilahımız olan Allah’ın dışında canlı cansız hiçbir varlığa, Allah’ın emirlerine muhalif olduklarında boyun eğmemek, yasalarını, hükümlerini kabul etmemek, elimizle, dilimizle, kalbimizle muhalefet edip karşı durmaktır.

“Ben Müslümanım” demek, faizden, zinadan, kumardan, uyuşturucudan, hırsızlıktan, Allah’a isyandan uzak durmak, bütün bu haramları bir hayat tarzı olarak dayatan laik seküler iktidarlara karşı muhalefet etmektir. Dinin bir vicdan ve inanç meselesinin çok üstünde, başlı başına bir hayat tarzı olduğunu kabul etmek, İslam Dininin sınırları içerisinde bir hayat sürmektir.

“Ben Müslümanım” demek, dünya menfaatleri karşılığında ahireti satmamak, makam mevkii sahibi olmak, dünyevi çıkarlar elde etmek için zalimlerle içli – dışlı olmamaktır. İnandığı muhkem değerlerden, yolunu aydınlatan ilkelerden, Resulullah’ın (sav) nebevi metodundan ayrılmamaktır.

“Ben Müslümanım” demek, zalime zalim, haine hain, yanlışa yanlış, harama haram, günaha günah, münafığa münafık, yalancıya yalancı, kötüye kötü, dolandırıcıya dolandırıcı diyebilmektir. Bunun yanında, dünyevi iktidarlar her ne kadar Allah’ın helal ve haramlarını kanunen yasak etse de, helale helal, sevaba sevap, doğruya doğru, meşru olana meşru, iyi olana iyi diyebilmektir.

“Ben Müslümanım” demek, Allah’ın dinini siyasetten, iktisattan, hukuktan, sosyal hayattan, eğitimden, kurum ve kuruluşlardan uzaklaştıranlara sevgi ve muhabbet beslememektir. Allah’ın olmadığı bir siyaset, Allah’ın olmadığı bir iktisat, Allah’ın olmadığı bir hukuk, Allah’ın olmadığı bir sosyal hayat ve eğitimi insanlara dayatanlara karşı, Peygamberinin (sav) yaptığı gibi muhalefet etmek, onlara en basit bir müsamaha dahi göstermemektir.

“Ben Müslümanım” demek, “Allah’a teslim oldum ve yalnızca O’nun dediklerini dikkate alırım” demektir. Hem “Ben Müslümanım” demek, hem de Allah’ın hudutlarını çiğnemek, çiğneyenlere karşı muhabbet beslemek, yaşanılan bozuk düzenden medet ummak, beşeri izim ve ideolojileri ıslaha çalışmak, paradigma içi çözüm arayışlarına gitmek, Müslümanlık vasfına halel getirecek tavırlardır.

“Ben Müslümanım” demek, hiçbir mazerete ve maslahata sığınmadan Allah’a hakkıyla kul olmaktır.

YAKUP DÖĞER