Ancak, imparator Yongle’nin (en eski Ming hanedanı imparatorlarından) ölümünden kısa bir süre sonra, Çin’in kozmopolit ve uluslararası girişimleri yerini bir muhafazakarlık dönemine ve imparatorluk kaynaklarının iç meselelere ve projelere yönlendirilmesine bıraktı. Bu süre zarfında Ming hükümeti içindeki yetkililer, Müslümanları (hui) belirtmek için kullanılan karakteri (Çev., Çince’de kelimeler alfabe ile değil bazı yazı karakterleriyle oluşturulmaktadır), köpek radikalini ekleyerek değiştirdiler. Tarihsel olarak köpek ve böcek radikalleri, Çinlilerin Çin içinde veya ülke sınırları boyunca karşılaştığı Han olmayan veya “barbar” insanlar için isimler geliştirirken kullandığı radikaller olmasına rağmen, bu, aşağılayıcı bir radikalin bir grup kişinin adına eklendiği bilinen tek vakadır.
Bu kısıtlamalara ve gerekliliklere rağmen, Çin Müslümanları inançlarını aktif bir şekilde uygulamaya ve onu kendilerinden sonraki nesillere aktarmaya devam ettiler. Ming hanedanının sonunda, klasik Konfüçyüs geleneğinde yeni bir İslami edebi tür geliştirecek kadar kapsamlı bir şekilde eğitilmiş yeterince Çinli Müslüman entelektüel vardı: Neo-Konfüçyüsçü, Budist ve Taoist düşüncenin kelime dağarcığını birleştiren, Çince yazılmış İslam üzerine dini eserler. (Çev., İslami literatürün otorite tarafından kısıtlanması Çinli alimlerin İslam’ı Neo-Konfüçyüsçü, Budist ve Taoist geleneğin kelimeleriyle açıklamasına ve anlatmasına sebep olmuştur.)
Mançu Qing hanedanı 1644 senesinde (1644–1911) kuruldu ve hem bölge hem de nüfus bakımından muazzam bir büyüme ve genişleme döneminin başlangıcını işaret etti. Mançu Qing hanedanı, Moğollarınki gibi, Çin’in Han Çinlilerinden olmayanların yönetiminin başka bir dönemini temsil ediyordu. Seyahat kısıtlamaları kaldırıldı ve Çinli Müslümanların bir kez daha Mekke’ye hacca gitmelerine ve İslam dünyasının belli başlı ilim merkezlerinde eğitim görmelerine izin verildi. Bu dönem boyunca, birkaç Hui âlimi yurtdışında okudu ve döndüklerinde, en önemli İslami metinleri Çinceye çevirerek ve böylece onları daha erişilebilir hale getirerek İslami çalışmaları yeniden canlandırmak için bir hareket başlattılar.
Kaynak: İslam in China, Jacqueline Armijo; Asian Islam in the 21st Century kitabındaki bir makaleden hazırlanmıştır.