Rabbimiz Kur’an-ı Kerîm’de gıybeti Hucurat suresinin onikinci âyetinde haram kılmış, ölü kardeşinin etini yemek olarak nitelemiştir. Ama gıybetin ne olup olmadığı açıklamamıştır.
7.) Bir sahâbi geliyor ve soruyor: Ya Resulellah Rabbimizin yasakladığı gıybet nedir?
Peygamberimiz şu açıklamayı yapıyor:
Görülüyor ki bir insanı arkasından kendisinde var olan bir vasıfla ama hoşlanmayacağı tarzda anmak İslâm’ın haram kıldığı işlerdendir.
Rabbim beni ve sizleri korusun. Bu gıybet illetinden gereğince korunamıyoruz. Çünkü gerekli ve gereksiz olarak insanları anıyoruz.
Kötü örneklerler bizi bu harama daha bir itiyor. Mesela bizim siyaset arenamızda hemen hemen bütün siyasilerimiz gıybetçi ve iftiracı. Milyonların önünde birbirlerinin ölü etini yiyorlar. Bir de bu ahlâksızlığa seçim arifesinde bir takım yerici-kırıcı sözler söylenebilir- diyerek de meşruiyet kazandırıyorlar. Müslüman seçim arifesinde haram işleyebilir mi? İnsanları aşağılama onaylanabilir mi? Erdemlerimize ne oldu?
Burada dikkat çekeceğimiz önemli nokta şudur; eşlerin, ana baba ile yetişkin çocukların, öğretmenlerle öğrencilerin birbirlerini hoşlanmayacakları şekilde anmaları da gıybettir.
Çok iyi bilmeliyiz ki her bir haram gibi gıybet de insanlık onurumuzu yaralar, kul hakları ile insanlık omuzlarımızı çökertir ve Cehenneme yol döşer.