Sanatta gerçeğinin aksedilemeyeceği durumlarda bir objenin taklidi veya soyut yansıması kullanılmaktadır.
Kandil başta mescidlerde, evlerde ve mekânlarda aydınlatma aracı olarak tercih edilmektedir. Fakat farklı olarak kandil motifinin gerçek kandille aynı anda kullanıldığı görülmektedir. Bu estetik tercih motifin farklı anlamlandırmalarının olduğunu göstermektedir.
Divriği Kale Mescidi (1180) mihrabının üzerinde ve Konya Ulvi Sultan Mescidi (13.yy)’nin mihrabındaki kandil motifleri gerçek kandile yakın biçimde oluşturulan süslemelerdir. Mezar taşlarında gördüğümüz kandil motifleri ise farklı şekillerde karşımıza çıkmaktadır.
Sütünceli, kemerli, mukarnas düzenlemeli mezar taşlarında ayrı olarak kandilin de kullanılması aslında burada bir mescidin veya mihrabın mekân düzenlemesinin yansıtıldığı anlaşılmaktadır. Mescid veya mekân düzenlemesi bizlere Nûr suresi 36. Ayeti ; “(Bu kandil) birtakım evlerdedir ki, Allah (o evlerin) yücelmesine ve içlerinde isminin anılmasına izin vermiştir. Orada sabah akşam O’nu (öyle kimseler) tesbih eder ki;” hatırlatmaktadır.
Milas Firuz Bey Camii(1394) mihrabında, Balat İlyas Bey Camii (1404) mihrabı çerçevesi köşeliklerinde mihrab ve kandil kullanımı söz konusudur.
Anadolu Selçuklu eseri olan Malatya Ulu Camii (1224) ve Sivas Gök Medrese (1271)’de çini kitabelerde yazıların kandil motifi ile oluşturulduğu görülmektedir. Malatya Ulu Camii’nin kubbe eteğinde, Fetih Suresi’nin 1-5. Ayetleri dolaşmaktadır. Özellikle “fî kulûbil mu’minîne” kısmında müminleri kalpleri anlamında olan yerin hemen üstüne kandil motifi yerleştirilmesi kalplerin Allah tarafından aydınlatılmasına vurgu yapılmış olduğu düşünülmektedir.
Böylece çini ustasının dini metinlerden bağımsız olmadığı, dönemin sanatkârlarıyla beraber çalıştıkları, çini ustalarının da hem dini bilgilerinin hem de kültürel seviyelerinin yüksek olduğu anlaşılmaktadır.
Kümbed-i Kabud’un cenazelik katının duvarlarındaki alçı süsleme kompozisyonlarının merkezinde “Allah” lafzının etrafındaki motiflerin kandil biçimini andırması, Allah’ın nûrunun yansımasının mecazi bir göstergesidir.
Mardin Sultan İsa Medresesi (1385)’nin mescid bölümünde mihrabın ve giriş açıklığının iki yanındaki pencere açıklıklarının lentosunun üstündeki bölümde ortada tam yanlara doğru ise yarım kandil motifleri dikkat çekmektedir. Özellikle güneş ve ay ışığının girebileceği açıklıklardaki soyut kandil motifleri Nuh Suresi 16. Ayetini; “Onların içinde ayı bir nûr kılmış, güneşi de bir çerağ yapmıştır” hatırlatmaktadır.
KAYNAKLAR