İSLAMÎ DÜZENDE ANCAK SİLAHLI BAŞKALDIRIDA BULUNARAK DİNDEN ÇIKANLAR CEZALANDIRILABİLİR

Bismillah…

Önceki  yazılarımızda İslam Dini’inde inanç özgürlüğünü açıklamıştık. Hukuk düzeni İslam’a dayalı  İslam Toplumu’nda silaha baş vurmaksızın dinden çıkanlar aleyhine dava açılıp ceza verilemeyeceğini  dile getirmiştik.

Yargılama hakkı yalnızca Allah’ındır. (Ra’d 13/40)  O, dinden çıkıp mürdet olarak ölenleri Cehennem ile cezalandıracağını beyan etmektedir. (Al-İmran 3/91)

Hulâsa kişiler ve kurumların  Cennet’e veya Cehennem’e gitme özgürlüğünü kısıtlama hakları yoktur.

Hakikat böyle iken geleneksel İslam Hukuku’nda silahsız mürtedlere de ölüm cezası verilmektedir. Bu konuya da eğilme gereğini duyuyoruz.

Bu arada mürtedi iki kısma ayırarak yaptığımız tanımları hatırlatalım:

a.) Silahsız Mürted: Kur’ân merkezli İslam dininin bilgili ve bilinçli imanlısı iken açık beyan nitelikli sözleri, davranışları ve işleri ile İslam’dan çıkan kişidir.

Bu anlamıyla mürtede Kur’ân-ı Kerîm’de başta Bakara 217 ve Maide 54 olmak üzere bir çok ayette değinilir.

b.) Silahlı Mürted: İslam dininden çıkışla birlikte İslam toplum düzenine silahlı baş kaldırıda bulunan ve de savaş açan kişidir.

Bu anlamda mürtede de Allah’a ve Resûlune harb açma ve toplum düzenini ifsad/bozma bağlamında Maide 33’ de yer verilir ki tefsirî anlamı şöyledir:

“Allah’a ve dolayısıyla, Elçisine ve Müslümanlara karşı topyekûn savaş açanların ve terör, soygunculuk, yol kesme, adam kaçırma, ırza tecavüz gibi suçlar işleyerek yeryüzünde bozgunculuk çıkarmaya çalışanların cezası, işledikleri suçun büyüklüğüne göre şöyledir: Eğer bunlar sadece adam öldürmüş veya ırza tecavüz etmişlerse, en az acı çekecekleri şekilde öldürülmek, hem adam öldürmüş, hem de mala veya ırza tecavüz etmişlerse, ibret için halka teşhir edilmek üzere asılarak idam edilmek, eğer adam öldürmemişler, sadece yol kesip mal almışlarsa el ve ayaklarının çaprazlama kesilmesi, bunlardan hiçbirini yapmayıp, sadece terör havası estirerek insanları tehdit edip korkutmuşlarsa, hapse atılmak veya sürgüne gönderilmektir.
Bu, onlara bu dünyada peşinen verilen bir rezilliktir. Öteki dünyada ise, onları çok daha büyük bir azap beklemektedir.”

Mürted  Konusu İslam Bilginlerince Nasıl Anlaşıldı?              

Tarihî İslam Devletleri / Toplumlarında İslam’dan silah kullanmaksızın çıkan mürtedlerle  silahlı baş kaldırıda bulunarak ve de savaş açarak çıkan  silahlı  mürtedlere cezalar biçilmiştir. İslam bilginleri ayrıntılarda  tam bir mutabakata varamamakla birlikte kendilerince Kur’ân ve Sünnet’en hareketle ölüm dahil en ağır cezaları önerebilmişler/verebilmişlerdir.

Kur’ân’da silaha baş vurarak veya kitlesel olarak savaş açanlara Maida 33 ile  ölüm cezası verilmektedir ama silahsız olarak kendi hallerinde İslam’dan  çıkıp mürted olduğunu dile getirenlere ceza verilmemektedir.

Bu sebeple ceza Kur’ân’a dayanılmaksızın bazı hadislerden hareketle verilmektedir. Oysaki  incelendiğinde görüleceği üzere hadislerden hareketle verilebilen   ölüm cezasının dinden silahsız çıkışa değil silahlı başkaldırıya verildiği görülecektir. Şimdi bu hadisleri görelim. Görmeden önce de bir gerçeği Kur’ânî delilleriyle hatırlatalım:

İslami bir yaşam için Nebevî Sünnet gereklidir ama ölüm cezası gibi bir konuda Sünnet’in Rabbimizin Kur’ânî  hükümleriyle çelişir teşri yetkisi yoktur. Çünkü itaatle yükümlü kılındığımız Peygamberimiz de  Kur’ân’a itaatle mükelleftir:

“ Ey Allahîn Elçisi! Sen  Rabb’inden sana vahiy yoluyla gönderilenlere uy! Zira O’ndan başka hükmüne boyun eğilecek hiçbir otorite, hiçbir ilâh yoktur! Ve gerekçeleri ne olursa olsun, Allah’tan başka ilâhlara itaat eden o müşriklerden uzak dur!” . (Enam 6/106; Ayrıca bak. Zuhruf 43/43)

Peygamberimiz, Kur’ân’a  aykırı davanması halinde Rabbimiz tarafından cezalandırılmakla da şöylece tehdit edilmiştir:

“Kur’ân, âlemlerin Rabbi tarafından indirilmiştir.Eğer Elçimiz Muhammed bizim adımıza bazı sözler/hükümler uydurmuş olsaydı,Elbette onu kıskıvrak yakalardık. Sonra onun can damarını koparır onu yaşatmazdık.Hiçbiriniz buna mâni de olamazdınız.” (Hakka 69/43-47)

Ureyne Hadisi

a.) Mürtedin öldürülebileceğine ilişkin delil olarak ileri sürülen ilk hadislerden biri Ureyne hadisidir.

Bu hadis dinden çıkışla birlikte insan öldürüp mal yağmalamayı ve ceza olarak öldürülmeyi bir arada konu edinen  ünlü bir hadisdir ki bu hadisin silahlı mürtedleri konu aldığı açıktır.

Ureyne Olayın Özeti

Ureyne ve Ukl mensuplarından oluşan sekiz kişilik bir grup 6 (627) yılında Medine’ye gelip Hz. Peygamber’e İslâm’ı kabul ettiklerini bildirdi. Çölde yaşadıklarından bir süre sonra Medine’nin alışık olmadıkları havası dolayısıyla sağlıklarının bozulduğunu söyleyen Ureyneliler, Resûl-i Ekrem tarafından Medine yakınlarında bulunan zekât develerinin sütünden içerek iyileşmek üzere gönderildiler. Bir süre burada kalıp iyileştikten sonra irtidad eden Ureyneliler, Resûlullah’ın âzatlısı Yesâr adlı deve çobanının ellerini ve ayaklarını kesip gözlerini oyarak onu katlettiler. Hz. Peygamber’in yirmi kişilik süvari birliğinin başında görevlendirdiği Kürz b. Câbir tarafından yakalanıp Medine’ye getirilen Ukl ve Ureyne mensupları aynı şekilde öldürüldü (Buhârî, “Meġāzî”, 36, “Ḥudûd”, 16; Müslim, “Ḳasâme”, 9, 11; İbn Sa‘d, II, 89-90). Tefsir kaynaklarına göre Resûl-i Ekrem’in Ureyneliler’i cezalandırmasının ardından Mâide sûresinin 33. âyeti nâzil olmuş, Allah’a ve Peygamber’e savaş açarak yeryüzünde fesat ve bozgunculuk yapanların öldürülmesi, asılması, el ve ayaklarının kesilmesi veya sürgünle cezalandırılması bildirilmiştir (Taberî, Câmiʿu’l-beyân, X, 243-276). DİA Ureyne maddesi / 42/174-5.

“Müslümanın Kanı Üç Suçtan Ötürü Dökülür” Hadisi

b.) Silahlı ve silahlı ayırımı yapılmaksızın mürtedin cezlandırılmasına delil kılınan ikinci bir hadis “Müslümanın kanı üç suçtan ötürü dökülür” ifadeleriyle başlayan hadistir.

Hadis kaynaklarımızda yer alan bu hadis  Müslim’in aktarımı ile şöyledir:

“Allahtan başka hiçbir ilah olmadığına ve benim Allah’ın elçisi olduğuma şahitlik eden müslümanın kanı üç zümreden biri olması durumunda dökülebilir. Bunlar da evli zinacı, katil ve dinini terk edip İslam toplumundan ayrılan kişidir.” (M.S.Müslim Münzirî Hn. 1023, et-Tac 3/18))

Bu ve  benzeri hadisler  de ancak silahlı başkaldırıyla irtibatlandırılabilir.

Kaldı ki  Ebu Davud rivayetiyle gelen bu hadis  ölüm cezası verilecek suçlunun” Allah ve Resûlü’ne harp açıp İslâm’dan irtidat eden kimse” şeklinde  silahlı mürted olduğunu şöylece açıklamaktadır:

“Allahtan başka hiçbir ilah olmadığına ve  Muhammed’in Allah’ın elçisi olduğuna şahitlik eden müslümanın kanı üç zümreden biri olması durumunda dökülebilir. Bunlardan evli zinacı recmedilir. Allah’a ve Rasulüne savaş açarak (dinini terk edip İslam toplumundan) ayrılıp çıkan kişi öldürülür veya asılır ya da sürgün edilir. İnsan öldüren kişi de  cana kıymasının cezası olarak  öldürülür.” (Mişkâtüü-Mesâbîh Kısas Hn. 3544)

Silahlı  baş kaldırıya  öldürme cezası da zaten  Maide 33 ile bu şekilde verilmektedir.

Tevrat’ın Etkisi

Silahlı ve silahsız mürtede ölüm cezası verilmesinin bir sebebi de Kur’ân’ın işaret ettiği üzere (Balara 2/54; Nisa 4/66) Tevrat’ta mürtede ölüm cezası verilmiş olmasıdır. (Tesniye Bab 13; Çıkış Bab 32)

Kur’ân’da yer alan bizden önceki şeriat hükümleri bizleri de bağlayıcı olduğu için İlgili Kur’ân hükümleri indirilmeden önce aziz peygamberimizden  rivayet edilen taammüden insan öldürme yanısıra evli zinacı ile mürtedin (İslam’dan çıkanın)  öldürülebileceğine ilişkin yukarıda değinilen rivayet ve benzeri  nebevî beyanlar da aslında Tevrat’a dayanmaktadır. Kur’ân, bunlardan evli zinacı ile silahsız mürtede ait hükümleri neshetmiş/yürürlükten kaldırmış, katile ölüm cezasını ise af ve tazminat seçenekleriyle birlikte yasalaştırmıştır. (Nur  24/2; Nisa 4/66; Bakara 2/178)

Kur’ân’da evli zinacıya ve silahsız mürtede ölüm cezası verilmediğine göre bu hadisi başka türlü nasıl izah edebiliriz? Peygamberimiz, ilgili Kur’ân hükümleri indirilmeden önce Recm örneğinde olduğu üzere Tevrat’a veya kişisel görüşlerine göre amel ederdi. Bu hadis,değinildiği üzere muhtemelen zinaya ve dinden çıkışa ölüm cezasını kaldıran Kur’an hükmü gelmeden önce Medine döneminin ilk yıllarında varid olmuştur. En doğrusunu Allah bilir.

Dinini Değiştireni  Öldürme Hadisi

c.) Mürtedin cezalandırılmasında delil olarak kullanılan bir hadis de Buhari’nin rivayeti olan ‘”Dinini değiştireni öldürünüz” anlamındaki hadisti (Buharî Cihad 149)

Ne zaman, nerede, hangi vesileyle kimler için söylendiği bilinmeyen ve en önemlisi silahsız mürtede teşmil edilmesi Kur’ânâ aykırı olan bu hadis de ilk iki hadis gibi ancak silahlı mürtetlere irtibatlandırılabilir.

Bu arada dinden çıkış hükmünün yetkili İslamî mercilerce verildiği ve de verilebileceği, kişisel görüşlere itibar edilemeyeceğine değinmiş olalım.

Bu Görüşler Bilinmiyor muydu?

Dile getirilen görüşler daha önce bilinmiyor muydu şeklindeki yaklaşımlara “Kur’ân ve Sünnet elimizde” cevabını vermekle yetineceğiz ve gerçekleri bilip haykıran nice Rabbani alim müçtehidlerin hapishanelere can verdiğini hatırlatacağız.

Günümüzden de bir misal vereceğiz. Diyanet, ilahiyat fakülteleri ve milli eğitimde yüzbinlerce ilahiyatçı hoca, akademisyen ve öğretmen maaş alıyor. Aralarında meşhur  alimler de var. Bir asırdır egemenliğini sürdüren ve dinimize dönüşü anayasal suç haline getirip  İslam’a göre evlenip boşanmamız ve  miras taksim etmemizi bile yasaklayan  baskıcı ve cezalandırıcı laikliğe  karşıt bir tavır koyan var mı? İslam’dan çıkıp laik-mürted olan sistem  ve  sistem koyucuları eleştirilebiliyor mu? Bir asır sonra gelecekler  de bizim gibi gerçekleri dile getirmeye çalışacaklara şöyle diyecekler:

• Laikliğe niçin karşı çıkıyorsunuz? Geçtiğimiz dönemlerde içlerinde anlı şanlı alimler olan yüzbinler bilemedi de siz mi biliyorsunuz?

Tarihi ve Modern Dönemlerde Düzene Baş Kaldırı…

Tarihi dönemlerde Grek ve Roma medeniyetlerinde olduğu gibi modern dönemlerde ülkemiz dahil seküler yönetimler de aynı çizgiyi izleyerek yürürlükteki düzene silahlı başkaldırıda bulunanlara silahlı  mukabelede bulunarak öldürme, vatandaşlıktan çıkarıp malları müsadere etme dahil her türlü cezayı verip uygulamışlar ve uygulamaktadırlar.

Hulâsa dinden veya  anayasal düzenden çıkma  ya da silahlı başkaldırma tarihi dönemlerde olduğu gibi  da insanlığın gündemindedir ve ülkemiz de bu problemi  yaşamaktadır.

Bitirirken…

Bu çalışmamız yanlış olma ihtimaliyle çok büyük ölçüde doğrudur. Eksik bulacak kişilerin tamamlayıcı çalışmalar yapmaları ve bize de yapıcı eleştirilerde bulunmaları arzumuzdur.

Biz İslam ceza hukuku dahil İslam’ın zerresinden ödün vermeyiz, ama laikliği ihlal veya kamu oyu korkusuyla  şeytanlaşarak dilsizlerden olan ve geçmişe övgüden başka  hiçbir meselesi  ve çalışması olmayan kişileri de ciddiye almayız.

Davamız Alemlerin Rabbi olan Allah’a hamd ve senadır; güzel kul olarak can vermektir.

Ali Rıza Demircan