Makale

İYİLİK Mİ? DUA EDİYORUM: “ALLAH BİZİ SEÇSİN!”

Kurban organizasyonu bağlamında ETİYOPYA/HABEŞİSTAN‘da idim. Gazze’ye gidememenin ezikliğini, Afrika insanının, sözde medenilerce sırf menfaat için vahşice sömürülmesi, aç, susuz, evsiz, yurtsuz bırakılarak insanlıktan çıkarılmışlık kederini, içimden bir türlü atamıyorum.

Ah keşke yağmur yüklü bulutlar gibi, iyilik yüklü uçan bir varlık olaydım. Gazze’ye, Arakan’a, Urumçi’ye, Afrika’ya varaydım. Yağmur yağar gibi iyilik, hayır, sevgi ve muhabbet yüklü gönlümü kardeşlerime boca edeydim.
“Boş hayaller kurup durma!” demeyin bana! Dünün hayalleri bugünün gerçekleridır. Bugünün hayalleri de yarının gerçekleri olacaktır. Hayalleri ölmeden insanlar da ölmez. O halde yola devam; “aramayla bulunmaz, lâkin bulanlar arayanlardır.” kelam-ı kibarı gereği bizler kardeşlerimizi ararken, kardeşlerimizin de bizi arayacağı muhakkaktır. Sultan III. Murat’ın dediği gibi;
“Elbette bu halimden o YÂR’in haberi var, Fi’l-kalbi, mine’l-kalbi ile’l-kalbi sebilâ.” (Kalpten kalbe yol vardır!” her ne kadar görünmese de sessiz sedasız ararız birbirimizi.

Zira darda-zorda ve zülümde olan kardeşlerimizin mazlumiyeti ve mahrumiyeti, çok uzakta da olsak biz Müslümanlar için bir anlam ifade etmiyor, yürek telimizi titretmiyorsa, biz de Allah için bir anlam ifade etmiyoruz demektir.
Oysa her insan yeryüzünde Allah’ın sorumlu kulları ve de kollarıdır. “وما منا الا له مقام معلوم İçimizde Allah’ın bir yük, görev, sorumluluk yüklemediği hiç kimse yoktur!”(Sâffât, 37/164)

Öyleyse yeryüzünde her mazlum ve mağdur kardeşimizin mahrumiyetini ve acısını işittiğimizde “ben varım!” “biz varız!” demek, hem iman borcumuzdur, hem de insanlık. “Siz ey iman ettiğini iddia edenler! Meryem oğlu İsa gibi, siz de Allah’ın [dâvâsının] hizmetçileri olun! Hani o, beyaz giysililere, “Kim Allah[ın dâvâsı] uğrunda benim yardımcılarım olacak?” diye sormuştu. Bunun üzerine beyaz giysili [havarî]ler “Allah [yolunda] yardımcılar[ın] biz olacağız!” diye cevap vermişlerdi.(Saf, 61/14)
Eğer “Allah için bir anlam ifade etmeliyiz!” diyorsak, Rabbimizin diğer kullarının da bizim için en az kendimiz kadar, bir anlam ve önem taşıması gerekmiyor mu? Elbette; Allah’a yakınlık ancak bir başkasına yapılan iyilikle sağlanır.
İnsan, iyilikleri ile insandır. Hatta iyilik yapmayı insanlığın kaçınılmaz borçu bilen ve kendini iyiliğe adayan, İYİ İNSAN’dır. Yeterki biz, iyiliğe talip olalım, iyilik yapmaya layık olalım da o iyilik elçiliği için Allah bizi seçsin.

İyilik söz konusu olunca, Halil Cibran’ın; “5-10 TL verdim diye büyüklenme, kendini beğenme! bilakis bu verme işi için aracı yapılmaya layık mısın? sen ona bak!” Uyarısı bizlere, hayat dersi ve yürek küpesi olsun. Ve öyle yaşayalım ki iyilik için Allah bizi seçsin.

Yâ Rab! İyilik mi, insanlık mı, kardeşlik mi? söz konusu olan? ne olur ilahi rahmetine muhtaç bu kulunu, yolunda kullan yâ Rab, yolunda kullan yâ Rab! yolunda kullan inşallah!

NURİ ÇALIŞKAN

MİRATHABER.COM -YOUTUBE-

YAZARIN DİĞER YAZILARINA ULAŞMAK İÇİN BURAYA TIKLAYINIZ