KALBİM EY KALBİM

Kalbim, ey kalbim!

Bir çocuğun dünyaya merhaba demesine eşlik et. İlk adımında ayaklarına takat ol. Nefes alış verişine katıl. Yere yuvarlandığında zarar görmesini engelle yumuşaklığınla. Çocuğun ağzından çıkan ilk sözcüğün sesi, hecesi sen ol. Uykusuz ve ağrılı gecelerini sakinleştiren gülümseyiş, senin ritmik atışların olsun. Anne sevgisi, baba şefkati pompalansın damarlarından her yerine.

Durma kalbim!

Okula başlayan çocukların heyecanı ol. Ellerindeki titrekliği gideren güç seninle onlara geçsin. İlk anlamlı sözcüklerini, mesela adlarını yazarken ya da ‘’anne, baba, kardeş, özgürlük’’ gibi yaşamlarına ömür boyu anlam katacak sözcükleri korku ve heyecanla hecelerken yanı başlarında sen ol onların. Okulun bahçesinde oynarken düşüp yaralandıklarında yaralarına kabuk ol. Hafiflet acılarını. İlk çocuksu aşklarının tanığı sen ol, kalp atışlarının ortağı ol.

Haydi kalbim!

Ergenliğe adım atan gençlerin coşkusuna ortak ol. Ergenliğin aslında akil ve baliğ olmak anlamına geldiğini fısılda onlara ve daha akıllıca hareket etmeleri gerektiğini, en akıllıca hareketin de başkalarının da aklını kullanmak olduğunu öğret onlara. Damarlarında delice akan kanın merhamet, sadakat, samimiyet, dostluk, sevgi, iyi niyet gibi duygularını yok etmesine müsaade etme. Merhametini yitirenin canavarlaştığını bildir. Sükûneti tavsiye et, dinginliği ve sabrı kuşanmalarını öğütle onlara.

Durma kalbim!

Liseli gençlerin karşılıksız sevdalarının yankısı ol. Arabesk şarkıların etkisiyle melal denizlerinde boğulmalarına engel ol. ‘İsyanın kapkara sularına’ daldıklarında ‘iman’ın ferahlatıcı ve engelleri ortadan kaldıran gücüyle, nefesiyle tanıştır onları. İman varsa imkân vardır, sözünü hatırlat ve bu sözü hayatlarının ana düsturlarından biri yapmalarına yardımcı ol. Gençlik; yarındır, umuttur, aşktır, güçtür, gelecektir unutma.

Engelle kalbim!

Üniversiteli gençlerin zihinlerini kiraya vermelerinin önüne geç. Onların çeşitli vaatlerle kandırılmalarına engel ol. Fıtratlarının dışında tutum ve davranışlar içinde olduklarında karşılaşacakları sıkıntıları anlat onlara. Kendileri acı ve sıkıntı çekerken sözde akıl hocalarının nasıl bir refah içinde olduklarını kavrama bilinci aşıla. Kimsenin maşası, yumruğu ya da tetikçisi olmasınlar. İlimle uğraşmanın zevkine varsınlar. Bilim, sanat, edebiyat, müzik, spor gibi kendilerine değer katacak faaliyetlerin içinde bulunsunlar ve bütün bu uğraşların kendilerini gerçeğe ulaştıracak yol arkadaşları olduğunu unutmasınlar. Ancak bu uğraşıları yegâne hakikat olarak da görmesinler. Daima mutlak hakikate ulaşma gayreti içinde olsunlar. Vesvese veren, kötülüğü fısıldayan mahlûklara karşı yanlarında ol kalbim.

Kalbim, ey kalbim!

Fildişi kulelerinden ahkâm kesenlere seslen, seni duymalarını sağla bir şekilde. Halkın onları anlamakta güçlük çektiğini, mesajlarının bu yüzden karşılık bulmadığını ifade et. Kullandıkları sözcükleri daha özenle seçmeleri gerektiğini bilsinler. Halkın dertleriyle dertlenmenin çok büyük bir sorumluluk olduğunun bilinciyle hareket etsinler. Yoksa bir koca yürekli şair çıkar ve haykırır:

Ey yeşil sarıklı ulu hocalar bunu bana öğretmediniz

Bu kesik dansa karşı bana bir şey öğretmediniz

Kadının üstün olduğu ama mutlu olmadığı

Günlere geldim bunu bana öğretmediniz

Hükümdarın hükümdarlığı için halka yalvardığı

Ama yine de eşsiz zulümler işlediği vakitlere erdim

Bunu bana söylemediniz  (Sezai KARAKOÇ / Hızırla Kırk Saat)      

Kalbim, ey kalbim!

Yorulacaksın. Heyecanını yitirme sakın. Yaşama coşkunu, yardım etme hevesini, sevme ve sevilme isteğini kaybetme. İhlasla koşturmaya devam et. Koşturdukça gençleşeceksin unutma. Örnek olacaksın diğer kalplere. Yeni, yepyeni yürüyüşlere rehberlik edeceksin. Surlarda gedik açan, burçlara sancak diken erlerin soluğu olacaksın. İman cevherimizin en sağlam sandukası sen olacaksın. Sen bozulursan bütün bir bedenin de bozulacağının idrakinde ol. Beni, seni, bizi bozacak, fesada uğramamıza sebep olacak tutum ve davranışlardan uzak durmamızda yol arkadaşımız ol.

Kalbim, ey kalbim!

Ve sen ey kalbim. Kalbim olarak kal. Dünyalarıma anlam katmaya devam et. Beni yalnız bırakma. Sensizlik beni bitirir, beni sensiz bırakma. Ayırma beni senden, seni benden. Hep seninle olmak isterim kalbim. Unutmanın ve ayrılığın beni deli edeceğini bil ve zarif bir şairin sesine kulak ver:

‘’Ayrılıkla başım belada                                                                                                  

Gözlerini çevir gözlerime                                                                                              

Yoksa sensiz bu sessizlikte                                                                                           

Deliler gibiyim                                                                                                                 

Sensiz bu sessizlikte.’’ (C. ZARİFOĞLU/ Anılar Defterinde Gül Yaprağı)

Kalbim, ey kalbim!                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        EYYUP YÜKSEL