Lübnan’da zorlu bir Ramazan

Sawa For Development and Aid, geçtiğimiz on yıldır Lübnan’ın doğu Bekaa Vadisi’nde Ramazan ayında günlük orucu açanlar için yaklaşık 4.000 aileye akşam iftar yemekleri dağıtıyor. STK’nın mutfağı hiç durmadan çalışmak zorunda kaldı ve en az 7.000 Suriyeli mülteci ve Lübnanlı aileye yemek pişirdi.

Mirat Haber Ajansı

Sawa For Development and Aid, geçtiğimiz on yıldır Lübnan’ın doğu Bekaa Vadisi’nde Ramazan ayında günlük orucu açanlar için yaklaşık 4.000 aileye akşam iftar yemekleri dağıtıyor. Ancak bu yıl STK’nın yoğun mutfağı hiç durmadan çalışmak zorunda kaldı ve en az 7.000 Suriyeli mülteci ve Lübnanlı aileye yemek pişirdi. Ancak bu Ramazan’da Sawa’dan Kalkınma ve Yardım talebinde bulunanlar sadece Suriyeli mülteciler ve ülke çapındaki savunmasız Lübnanlılar değil. STK’nın program yöneticisi Doha Adi, bu yıl daha önce hiç yardıma ihtiyaç duymayan Lübnanlı haneleri desteklemek için Bekaa Valiliğindeki belediyeler tarafından arandıklarını belirtti. Lübnan Lirası 2019’un sonundan bu yana değerinin yaklaşık yüzde 90’ını kaybetti ve düşmeye devam ediyor. Son 18 ayda Lübnan nüfusunun yarısından fazlası yoksulluğa düştü. Üstelik gıda fiyatları, evdeki en mütevazı ürünler için bile fırladı. Lübnan, gıda da dahil olmak üzere mallarının çoğunu ithal ediyor ve Birleşmiş Milletler’e göre Lübnan’daki gıda enflasyonu dünyadaki en yüksek oran. Gıda fiyatları yüzde 400’ün üzerine çıktı.

Sawa for Development and Aid, bu yıl Ramazan yemek hizmetleri için şimdiye kadar 12.000 dolardan fazla bağış aldı, ancak hayır kurumu aşırı gıda fiyatlarının etkilerini hissetti. Bir aileyi doyurmak için bir aydan biraz fazla bir süre için bir gıda paketi hazırlamak, eskiden 100.000 Lübnan pounduna (66 $) mal oluyordu. Ama şimdi, bu miktara sadece bir kutu yağ alabileceklerini söylüyorlar. Organizasyon, aynı gıda paketini monte etmenin artık altı katından fazlasına mal olduğunu ifade etti. Henüz kapanmamış bakkallar, endişeli müşteriler sübvanse edilen yemeklik yağ, süt tozu ve diğer gıda maddeleri konusunda kavga ederken sürtüşmeler yaşadı. Bazı mağazalar, insanların istifçi olmasını engellemek için yiyecek maddelerini paylaştırdı, ancak bu, gerilimi azaltmadı. Bazı durumlarda güvenlik güçleri müdahale etmek zorunda kaldı.

Dünya Gıda Programı, Lübnanlıların en az yüzde 22’sinin, Suriyeli mültecilerin yüzde 50’sinin ve diğer milletlerden mültecilerin yüzde 33’ünün şu anda gıda güvencesi olmadığını tahmin ediyor. BM ajansı Lübnan’da yaklaşık 1,5 milyon insana yardım ediyor. Ekonomi Bakanı Raoul Nehme, Mayıs 2020’de çok çeşitli temel gıda maddelerine sübvansiyonlar getirdi. Ancak Lübnan da yakıt, un ve ilaç sübvansiyonlarını kaldırmaya hazırlandığı için bu yakında sona erebilir. Lübnan hükümeti, Başbakan Hassan Diab’ın geçen Ağustos ayında istifa etmesinden sonra şu anda bekçi olarak faaliyet gösteriyor. Bu nedenle, sahip olmadıkları fonları olsa bile krize etkin bir şekilde cevap veremedi. Cumhurbaşkanı Michel Aoun ve Başbakan adayı Saad Hariri, ufukta yeni bir hükümet oluşumu olmadığı için anlaşmazlıklar devam ediyor. Lübnan’daki yıkıcı ekonomik krizin üstesinden gelmek, özellikle de yozlaşmış bir yönetici sınıf tarafından yönetilen bir ülkede küçük bir başarı olmayacak. Ancak bu arada, Sawa for Development and Aid gibi kuruluşlar, ekonomik yıkım öncesi yaşamı anımsatan iftar yemekleriyle aileleri rahatlatmayı umuyor.