Eğitim sadece profesyonellerin sorumlu olduğu bir alan değildir. Hele de konu çocuklarsa öncelikle ailenin işidir. Özellikle okul öncesi ve ilkokul çağındaki eğitim, çocuk ve aile için çok daha önemlidir. Bu dönemde çocuklarla sohbet edebilmek, onları daha iyi tanımak ve yönlendirmek için iyi bir eğitim aracıdır.
Öğretmenler, ailelerden ve özellikle annelerden, “Okulda neler yapıyor hiç bize anlatmıyor” yakınmalarını genellikle duyarlar. Çocuklarının günlük hayatına dahil olmak isteyen aileler, haklı olarak çocuğunun okuldaki durumu hakkında notlar haricinde de bilgi sahibi olmak isterler. Ancak çocuklar genellikle “Okulda günün nasıl geçti?” sorusuna, “İyi”, bugün neler yaptınız sorusuna “Dersler, oyun” diyerek iletişimi zorlaştıran cevaplar verir.
Peki onlarla sohbet edebilmek için doğru sorular sorabiliyor muyuz?
Bilinçli soruların sohbeti kolaylaştırdığını, çocukların zihinlerini açtığını ve yönlendirici etkisinin olduğunun farkında mıyız?
Çocuklara ,“Bugün okul nasıl geçti?” yerine, “Çok keyifli görünüyorsun, bugün en çok neye güldün bakalım, bugün en çok hangi arkadaşınla oynamak keyifliydi, bugünün en sıkıcı dersi hangisiydi? Ben bugün kendimi beceriksiz hissettiğim bir olay yaşadım, sen de yaşadın mı? Bugün çok faydalı bir bilgi öğrendim, sen neler öğrendin?” gibi duyguları ön plana çıkaran ve ipucu veren sorular sorulursa sohbet etmeye başlayacakları görülecektir. Her zaman cevap vermeseler de kınanmayacaklarını ve duygularına önem verildiğini bilmek onları rahatlatacaktır. Bu sorular çocuklarımızın duygularını, isteklerini anlamamızda ve onları gerçek anlamda tanımamızda çok faydalı olacaktır.
Çocuklarla yapılan sohbetler muhabbeti güçlendirdiği için çok önemlidir. Bu sohbetlerde onlara katkı sağlamak adına her zaman nasihat vermek doğru değildir. Çünkü nasihatte var olan hazır bilgiler çocuğun düşünmesine, araştırmasına engel olabilir. Nasihat ancak belli bir bilgi ve deneyime sahip olduktan sonra çocuk için yararlı olacaktır. Bu yüzden çocuklarla olumlu sohbetlerde bulunmak isteniliyorsa bu ancak doğru sorularla gerçekleşebilir. Böylece çocukların düşünme ve değerlendirme becerisi gelişir.
Okula gitmek istemeyen bir çocuğa okulun önemini anlatmak yerine soracağımız sorularla bunun gerekliliğini kendisinin anlamasını sağlayabiliriz: “Televizyonda en sevdiğin programı kimler hazırlıyor sence? Bir program nasıl hazırlanır? Hangi aletler kullanılır? Bu bilgiler nerelerde öğrenilir? Dünyada okul olmasaydı nasıl olurdu sence?
Arkadaşıyla ya da öğretmeniyle sıkıntılı bir durumunu anlatan çocuğa çözüm üretmek ya da hatasını söyleyip nasihat etmek yerine, “Sence neden bu sorun yaşandı? Kendini nasıl hissettin, sence arkadaşın nasıl hissetmiştir, yanlış anlamış olma ihtimalin var mı? Sence öğretmenin neden böyle bir tepki verdi? Sorun büyük mü dersin, Çözmek için neler yaptın ya da neler yapabilirsin? Diye sormak yaşadığı problemle kendi kendine baş edebileceği hissini ona kazandırır.
ŞEYMA DEMİRCAN NAMAZCI
MİRATHABER.COM -YOUTUBE-
YAZARIN DİĞER YAZILARINA ULAŞMAK İÇİN BURAYA TIKLAINIZ