Erken vakitte evden çıkmış, eşinin verdiği alışveriş listesini tamamlamış, onları eve bıraktıktan sonra her gün yaptığı gibi yine kendini dinlediği, kitap okuduğu, şehrin gürültüsünden uzaklaştığı parka gitmişti. Kitabını usulca çıkarıp okumaya başladı. Bu defa bir şiir kitabı getirmişti yanında. Elinde İsmail KARAKURT’un son kitabı Gözağaç vardı. Şiirleri parktaki ağaçla konuşur...