POPÜLER KÜLTÜR + LAİK EĞİTİM SİSTEMİ= DEİST VE ATEİST BİR NESİL

Gelin bu gün çocuklarımızı konuşalım…

Üzerine toz konduramadığımız evlatlarımızı konuşalım…

Popüler kültürün etkisi altında kalan çocuklarımızı…

Jakoben laik eğitim sisteminin deist ve ateist yaptığı ama bizim dünyalıklar uğruna bunları pekte önemsemediğimiz çocuklarımızı konuşalım…

Dünyalık özgürlükler adı altında, şeytanın boyunduruğu altında esaret yaşamayı kendisine doktrin edinen evlatlarımız, avuçlarımızın içinden kayıp gidiyor da haberimiz bile olmuyor. Ya da haberimiz oluyor da bunu pekte önemsemiyoruz.

Öyle ya… Kimse ölümü aklına getirerek bu dünyanın kendisi için bir gün son bulacağını, ahret hayatı gibi bir gerçekliği kabul etmiyor artık. Ya da kabul etmek istemiyor. Hal böyle olunca da herkes, çocuğunun doktor olmasını istiyor, mühendis olmasını istiyor, profesör olmasını istiyor ama “Benim çocuğum ilkönce insan olsun” diyemiyor. Diyen varsa da maalesef bunlar, orana vurduğumuzda azınlıkta kalıyor.

İşte sizlere bu konuda hayatın gerçeklerine vurgu yapan bir ayeti kerime:

“Mallarınız ve çocuklarınız birer imtihan vesilesidir. Allah’ın sevgi ve taatini mal ve evlat sevgisine tercih edenleri Allah katında büyük bir mükâfat beklemektedir.” (Teğabun Suresi 15)

Unutuyoruz! Evlatlarımızın bize Allah’ın emaneti olduğunu, dünyada evlatlarımızın bizler için birer imtihan olduğunu, onları Allah sevgisi ve Peygamber sevgisiyle yetiştirmemiz gerektiğini unutuyoruz. Öyle bir hale geldi ki, mezkûr konuyu unuttuğumuzu bile unutuyoruz.

Mesela yüce rabbimizin şu ayetini hiç ama hiç aklımıza getirmek istemiyoruz:

“Ey iman edenler! Hem kendinizi hem de âilenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan o müthiş cehennem ateşinden koruyun! Onun başında, Allah’ın emirlerine asla karşı gelmeyen ve kendilerine verilen her emri eksiksiz yerine getiren son derece acımasız, güçlü ve sert tabiatlı melekler vardır.” (Tahrim suresi 6)

Baba yorgun argın işten gelmiş, karşısında oturmuş elinde cep telefonu olan kızına veya oğluna;

“Evladım çayımı tazeler misin?” diyor. Kızı ise babasının bu isteğine;

“Of baba ya… Dersim var” deyip odasına gidiyor.

Babasına ve annesine bir bardak çay ya da bir bardak su servisi yapamayacak bir nesil… Doktor olmasını, mühendis olmasını veya iyi bir meslek sahibi olmasını isteyerek uğurlarına her şeyimizi feda edebilmeyi göze aldığımız evlatlarımız, anne ve babalarının çok basit isteklerini yerine getiremeyecek kadar asosyal yetişiyor.

Çocuklarımızın yetişmesinde, aile, okul ve çevre çok önemlidir. Ailenin manevi duygulardan yoksun olması ya da bunu önemsemesi, okulda maneviyattan uzak ezbere dayalı muhakeme gücünden uzak bir eğitim sisteminin çocuklarımıza dayatılması, seküler hayatın girdabında olan bir toplumun da çocuklarımızı negatif yönde etkilemesi, sevgi ve saygıdan yoksun, özünden uzak bir nesil ortaya çıkmasına neden olmaktadır.

Kanaatimce, Müslüman Türk evlatlarını özünden uzaklaştırmak adına yapılan her şey ama her şey şu formül üzerinden yürüyor.

Oysa çocuk yetiştirme konusunda kriterlerimiz İslami çizgide olsa ve eğitim sistemimizi bu prensipler doğrultusunda düzenleyerek hareket edebilsek, ortaya tertemiz bir nesil çıkacak ve bizler geleceğe güvenle bakabilme imkânı bulabileceğiz.

Peki bu konuda formül ne olmalıdır?

Selam, saygı ve muhabbetlerimle…

Şaban DOĞAN