SAMİMİYET VE RİYA

Peygamber dilinde samimi olmanın adı “nush”tur… Nasihat kelimesi de buradan gelmektedir… Yani Türkçede “öğüt” anlamına gelen “nasihat” kelimesi özünde samimiyeti ifade etmektedir… Zira “nasihat/öğüt” özden gelen samimi bir eylemdir… Hz. Peygamberin “ed-dinü nasiha”  sözü de “din samimiyettir” anlamına gelmektedir… Kur’an’da samimiyetin adı “ihlas”, ihlasın zıddı ise “riya”dır…

Samimiyetin, ihlasın iflası riya ile başlar… Samimiyet insandan riya ile ayrılır… Zira riya samimiyetin kurdudur… Riya ile ihlas aynı bedende aynı kalpte, aynı kişilikte barınamayacak kadar birbirine düşmandır… Riya, şeytanın samimiyete açtığı bir savaştır… Riya Türkçede “gösteriş”  anlamına gelir… Riyanın, gösterişin bir boyutu “insanları aldatmak, onları enayi yerine koymak” iken  diğer boyutu ise “Allah’ı memnun etmek yerine insanları memnun etmeye çalışmak ve Allah rızasına ermek için değil insanların rızasını kazanmak için çabalamaktır”… Onun için riya peygamber dilinde “gizli şirk” olarak nitelenir…

Riya, kişiyi çift kişilikli hasta bir şahsiyete dönüştürür… Riya, kişiyi sadece rabbinden değil kendinden de uzaklaştırır, kişiyi özüne yabancılaştırır… Riya, bir şeyi olduğundan farklı göstermek veya gösteri de bulunmaktır… Onun için bir anlamda yalancılık ve sahtekarlıktır… Riyayı din edinenlere Kur’an, “münafık” adının verir ve onları cehennemin dibine gönderir, kafirler olarak nitelendirir(Nisa, 142-145)… Onun içindir ki kardeşim; “riyadan uzak dur, riyakarlığı samimiyet silahı ile vur”… Zira samimiyetin karşısında durabilecek hiçbir güç yoktur… Samimiyet kaybettirdiği kadar kazandırır, samimiyeti olanın kaybı, hüznü, korkuları azalır…

Öyle bir dönemden geçiyoruz ki her yanımız riyakarlıklarla, samimiyetsizliklerle dolu… Sanki dünya “samimiyetsizlik, riyakarlık” oyununu oynuyor… Öyle bir oyun ki bu, dünyanın her yerinde kabul görüyor… Evimiz, arabamız, takımız, eşyamız, yemeğimiz, sosyal medyamız, çevremiz, makamımız vs. her bir yanımız, her şeyimiz riyakarlık kokuyor… İnsanlık öyle bir hale geldi ki artık korkutuyor…

Bu dönemde insanların en kaybettiği şey ihlastır, samimiyettir… Artık işimiz, rengimiz, şeklimiz, duygularımız, konuşmalarımız, davranışlarımız gösteriş kokuyor, ortalık gösterişten geçilmiyor, her yer sahtekarlık kokuyor… Sahte hesaplar, sahte mallar, samimiyet kokmayan söylemler vs. vs.

Şeytan; “samimi kullar dışında herkesi saptıracağını” (Sad, 83) söylemişti… Çünkü samimiyet aşılması mümkün olamayan bir kaleydi… Şeytanı zorlayan tek engel samimiyetti… Onun için şeytan bir adı “sıratı müstakim” olan “samimiyet yoluna” koyuldu (Araf, 16), riya oyununu devreye soktu… Şeytan çok iyi biliyor ki insandaki samimiyeti öldürmedikçe onu alt edemez… Samimiyet bir insandan gitti mi artık belini doğrultamaz…

Hiç şüphesiz ki en büyük samimiyetsiz, en büyük riyakar şeytanın kendisidir… Şeytan, samimiyetsiz olduğu halde insana çok samimi yaklaşır, bir dost gibi yakınlaşır… İnanmadığını öğütler, yanlış olduğunu bile bile doğru diye telkinler eder… İnsanı yoldan çıkardı mı da onu yapayalnız bırakır (İbrahim, 22)… Şeytanın kabullenemeyeceği tek şey samimiyettir, ihlastır… Onun için en çok muhlislerle uğraşır…

Kardeşim şunu sakın unutma! Şeytan sende imanı değil samimiyeti öldürür… Zira samimiyet imanın gayesi ve zirvesidir…

Unutma kardeşim! İhlası kaybeden iflası yaşar…Şeytan, ihlas karşısında iflas bayrağı çeker… Yani mü’minin ihlası şeytanın iflasıdır… Şeytandan korunmanın yolu ihlastır… İhlasın kalkanı takvadır…