ŞİİRLE KARIŞIK KAR MANZARALARI

1.                                                                                                                                          

_ Bu yıl kar yağmadı. Yağış biraz daha gecikirse kış tatilimiz bize zehir olacak. Otelin çözüm olarak bulduğu yapay karlar üzerinde kayak yapmak da pek keyif vermiyor. Ayrıca bu yapay karlar sadece kayak pistinde var. Otelin penceresinden dışarıyı izlerken şöyle bir sıcacık salebi yudumlamanın keyfini de çıkaramıyoruz. Çocuklar kartopu dahi oynayamayacak bu gidişle. Hele kardan adamı ancak hatırlarımızdan bilecekler. Nasıl olacak şimdi?   _ Üzülme, şimdi yurt dışındaki kayak merkezlerini araştırır,  uygun birini ayarlarız.

_ Ama memleketimizi çok seviyoruz.  Memleketten bu kış tatilinde de uzak kalmak bizi çok üzer değil mi?

_ Aaahh! Bu memleket sevdası…

Sözü Ahmet TELLİ’ye bırakalım:

‘’ Kar ayrılık hüznüdür ve ne çok/Ayrılıklar yaşandı şu son birkaç yılda/Yurdundan ayrılanları düşünüyorum ve birisi/ Özledim diyor, ülkemin kar kokusunu özledim.’’

2.

_ Bu yıl kış, kurak geçiyor. Yağışlar, özellikle de kar yağışı biraz daha gecikirse yaz ayları çok zor olacak. Yazın iyi ürün kaldıramazsak bu defa koca bir yıl bize zehir olacak. Çevreden  ‘ Hasada kadar.’ diye aldığımız borçları da ödeyemeyeceğiz. Nasıl olacak, ne yapacağız?

_ Hayvanlarımıza içireceğimiz suyumuz dahi olmayacak. Ya hepsini kesime göndereceğiz ya da telef olacaklar böyle giderse.                                               _ Hadi biz bir şekilde idare ederiz de mevsimler böyle devam ederse zaten oldukça azalan yeraltı suları da tükenecek. İnsanlar temiz su bulmakta güçlük çekecek o zaman.

_ Kaç haftadır yağmur duasına çıkılıyor, dualarımız da karşılık bulmuyor sanki.

_ Sadece dara düşünce yakardığımızdan olmasın karşılık bulamayışımız. Çünkü başka zamanlarda adını dahi anmıyoruz Allah’ın.

_ Aaaahh! Bu samimiyetsizliğimiz  …

Sözü Ahmet Muhip DIRANAS söylesin:

‘’ Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!/Uyandırmayın beni, uyanamam./ Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına/ Allah aşkına, gök, deniz aşkına/ Yağsın kar üstümüze buram buram.’’

3.

_ Bu yıl kış çok güzel geçiyor beyim. Kar yok, yağmur yok, aşırı soğuklar yok. Böyle devam ederse fazla sıkıntı çekmeyiz. Zar zor aldığımız odunlar bize yeter, yeni bir yakacak masrafına gerek kalmaz. Şayet kış gerçek yüzünü gösterirse inanın çocuklarla birlikte perişan oluruz.

_Odundan kömürden bahsediyorsunuz yoksa sizin oralara doğalgaz gelmedi mi?

_ Yok beyim, doğalgazın ismini biliriz sadece. Hoş gelse de faturalarının altından kalkabilir miyiz ki?

_ Ama büyük bir rahatlık şu doğalgaz azizim. Hayatımızın konfor seviyesini çok yükseltti.  Kesinlikle bu konforu siz de yaşamalısınız. İnanın evde tişörtle oturuyoruz. Faturası da odun kömürden daha hesaplı geliyor üstelik. Biz çok rahatladık.

_ Oysa biz…  Neyse.

_ Aaahh! Bu bencilliğimiz…

Nazım HİKMET söylesin sözü bu kez:

’Kar kesti yolu/Sen yoktun/Oturdum karşına dizüstü/ Seyrettim yüzünü/ Gözlerim kapalı.’’                                                                                                   

4.

_ Her yerde bahar havası ama gel gör ki biz burada resmen kar esareti yaşıyoruz. Bu kadar yoğun kar yağışı hayatımızı felç etti. Şehre inemiyoruz. Hastalansak doktora ulaşmamız saatler sürüyor.  Hayvanlarımız için topladığımız ve aldığımız yemler inşallah yeter. Bu kış, kıyamette bir de onların yem derdine düşmeyelim.

_Şehre giden öğretmen de köye dönemedi. Çocuklar kaç gündür okula gidemiyor. Zar zor birkaç şey öğrenmişlerdi, şimdi onları da unutacaklar. Şartlar böyle devam ederse bu öğretmen de bir yolunu bulup köyden tayinini aldıracak, sonra bekle ki yenisi gelsin.

_Sadece öğretmen mi bırakıp gitmenin yolunu arıyor sanıyorsunuz? Baksanıza bizim gençler de köyden kaçmak için uğraşıyor. Hayvancılık bizim gibi yaşlılara kaldı. Bizden sonra bu işler nasıl devam edecek, doğrusu herkes gibi biz de merak ediyoruz.

_ Öyle öyle.

_Aaahh! Bu çaresizliğimiz.

Sözü Metin ALTIOK söylesin:

‘’ Kar var yaşadığımız günlerde/Umutsuzluk çevremizi kuşattı./ Kıtlık kıran gündemde/ Yine de ele güne karşı/ Özenle saklıyorum yüreğimde/ Sana duyduğum aşkı./Dört Yanım kar içinde.” …        

Kar yağsa sevinir memleketimin bir köşesinde kimileri; üzülür bir başka noktasında başkaları. Yağmaz, manzara değişmez yine; bir yanda hüzün, öbür yanda sevinç olur. Kimi kış edebiyatı yapar, kimi cefasını hisseder iliklerine kadar. Biz böyleyiz, varlığında da yokluğunda da şikâyet edecek bir nokta buluruz hayatımızdaki pek çok kişi ve durum için. Tabiatımızda var sanki memnuniyetsizlik. Kara, kışa dair birkaç manzara paylaşmaktı muradımız. Eskiler şöyle dua edermiş: ‘’ Ya Rab! Kışımızı kış, yazımızı yaz eyle!’’  Ne güzel dua değil mi? Rabbimiz de Nuh suresi 11.ayette şöyle seslenmekte bize: ‘’ Rabbinize kulluk edin ki (O da) göğün bütün maddi ve manevi nimetlerini üzerinize yağdırsın.’’         

Son sözü Sezai KARAKOÇ dile getirsin:

‘’ Ben bu şiiri yazdım aşk çeşidi./Öyle kar yağdı ki elim üşüdü./ Ruhum seni düşününce ışıdı./ Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın.’’                                                                                                                                                                               

EYYUP YÜKSEL