Sincan Aktivistleri, Mutlu Müslümanların Çin Filmini Propaganda Olarak Reddetti

Dağların Ötesinde: Sincan’da Yaşam adlı yeni bir Çin belgeseli, bölgedeki etnik Uygurların ve çoğunluğu Kazak ve Kırgız olmak üzere diğer Müslüman azınlıkların yaşamlarını anlatıyor. Sincan aktivistleri belgeseli, gerçekliğin korkunç bir çarpıtması olan açık Çin propagandası olarak kınadılar.

Mirat Haber Ajansı

Genç bir Uygur, eski ile yeniyi harmanlamak için Kaşgar’ın tarihi Eski Şehri’nin kalbinde popüler bir kahvehane açarak hayalini gerçeğe dönüştürdüğünü söylüyor. Genç bir Müslüman kadın, ailesine rahat bir yaşam sunmasını sağlayan iyi maaşlı bir fabrika işi için ücra köyünden şehre taşınır. Uygur bir iş kadını, toplumundaki genç kadınların büyük günleri için Batı tarzı gelinlik seçmelerine yardımcı olmak için klişelere meydan okuyor. Hepsi müreffeh yaşamlardan, seçim özgürlüğünden ve Çin’in kuzeybatısındaki Sincan’ın kendi bölgelerinde keyif aldıklarını söyledikleri bol fırsatlardan memnun olduklarını iddia ediyorlar. Dağların Ötesinde: Sincan’da Yaşam adlı yeni bir Çin belgeseli, bölgedeki etnik Uygurların ve çoğunluğu Kazak ve Kırgız olmak üzere diğer Müslüman azınlıkların yaşamlarını anlatıyor.

Film, Çin’in Sincan’daki Müslümanlara yönelik acımasız baskısından söz etmiyor ve 1 milyondan fazla insanın, 2017’den beri genellikle hapishane benzeri koşullarda koşan, büyük bir kitlesel toplama kampları ağına zorla sokulduğunu görüyor. Çin Küresel Televizyon Ağı, Nisan ayı ortasında İngilizce ve Rusça da dahil olmak üzere çeşitli dillerde belgeseli yayınladı. Belgesel, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Kanada ve Avrupa Birliği’nin Sincan’da bildirilen hak ihlalleri nedeniyle birkaç Çinli yetkiliye yaptırım uyguladığı sırada geldi.

Sincan aktivistleri belgeseli, gerçekliğin korkunç bir çarpıtması olan açık Çin propagandası olarak kınadılar. Pekin’in Sincan hakkındaki anlatısını küresel izleyicilere ulaştırmanın başka bir teklif olduğunu belirtiyorlar. Yetkililer kültürlerini, dinlerini, aile yaşamlarını ve geleneklerini hedefledikleri için Müslümanların korku ve baskı ikliminde yaşadıklarını söyleyen Sincan yerlilerinin birden fazla ifadesine karşı çıkmaya çalışıyor. Belgesel, hükümetin gençlerin spor, müzik, iş ve diğer alanlarda hayallerinin peşinden gitmeleri için yarattığı iddia edilen fırsatları vurguluyor. Gerçekte, Çin hükümeti Sincan Müslümanlarının kültür merkezlerini kapattı, binlerce camiye ve tarihi Müslüman yapısına zarar verdi veya yerle bir etti ve toplum liderlerini hapse attı. Müslümanların 18 yaşına gelene kadar camilere girmeleri pek çok yerde yasaklanmıştı. Binlerce kişi, namaz kılmak, bayramları kutlamak veya geleneksel olarak büyük ailelere sahip olmaktan hapse atıldı. Eylemciler, genç neslin beyin yıkamasını amaçladığını söyleyen bir hareketle, birçok Müslüman çocuk ailelerinden ayrılarak özel yatılı okullara yerleştirildi. Pekin’in ayrıca, ülkenin çoğunluktaki Han Çinli nüfusunun 1 milyondan fazla memurunu, asimilasyon çabalarının bir parçası olarak Sincan’daki Müslüman ailelerle birlikte yaşamak ve onların hareketlerini ve temaslarını izlemek için yerleştirdiği bildirildi. Hayatta kalanların çoğu, toplama kamplarındaki tutukluların işkence, tecavüz ve zorunlu çalışmaya maruz bırakıldığını vurguluyorlar. Çoğunlukla tekstil fabrikalarında ve pamuk toplamada çalışıyorlar. Bazı kadınlar kürtaja zorlandıklarını bildirirken, diğerleri zorla kısırlaştırıldıklarını belirtiyor.